31 Temmuz 2007 Salı

ALBÜM- Can Kırıkları

TEŞEKKÜRLER

Tüm Katkılarından Dolayı; Ferah, Gafuroğlu, Tügen, Doran, Türkcan, İlkan ve Gözübüyük Aileleri, Pasaj Müzik, Funda Sanlıman, Fil Yapım, Karin Karakaşlı, Mine Bulut, Evren Göknar, Pentagram, Mor ve Ötesi, Athena, Can Şengün, Cem Köksal, Mert Tünay, Teoman, Emre Cincinoğlu, Deniz Güngör, İstanbul Zilleri (Mehmet), Yavuz İmre, Tanju Arıkan, RMS çalışanları, Şebnem Sunar Küçük, Mehmet Küçük, Aylin Aslım, Janset, Işıl, Alp Turaç, Çağlar Türkmen, Rıdvan, Hale, Keçe, Alptekin, Uğursal, Tamer, Arzu, Murat, Sanem, Ceren, Emel, Ogün Sanlısoy, Sedef Erken, Cozy, Rıza, Mehmet, Tuncay, Rıfat, Yiğit, Ela, Erdem, Gül, Kutsal, Alper Çakır, Umut, Didem-Devrim Mazlum, Ayça Sarıgül ve dinleyici arkadaşlarımızın oluşturduğu internet siteleri, ayrıca; bugüne kadar dinleyerek büyüyüp ilham aldığımız tüm müzisyenler, farklı zamanlarda birlikte çaldığımız tüm dostlarımız ve müziğimizi paylaştığımız tüm dinleyici arkadaşlarımıza çok teşekkür ederiz.

Şebnem Ferah, Tarkan Gözübüyük, Ozan Tügen, Metin Türkcan, Buket Doran, Aykan İlkan, Murat Bulut.

Okyanus

Önümde ağır bir kapı
Ardında okyanus var
Ben zaten suda doğmuşum
Kapıyı açmam gerek

İşte o an biri geliyor
Tutuyor kulağımdan
Gözü anahtar deliğinde
"Bak" diyor sadece burdan

"Bırak" diyorum o küçücük resmi
Yetmez bize bu küçük esinti
Nerde törpülendin böyle
"Olmaz" diyor tutup ayak bileğimi

Önümde ağır bir kapı
Ardında okyanus var
Bir de bileğimden biri çekiyor
Benimse kapıyı açmam gerek

"Bak" diyorum koca dünyaya
Burdan derhal çıkmak gerek
Bari çekme bileğimden
Benim her şeyi görüp öğrenmem gerek

Bir ileri bir geri her adım
Bu kapının ardı demek
Sonunda boğulmak olsa da
Benim o sularda yüzmem gerek

Anahtar deliğinden görünen bu küçücük manzara
Sana yetiyorsa yetsin benim o sularda yüzmem gerek

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Can Kırıkları

Bu kalabalığın içinde yapayalnız hissetmektense
Dünyanın bir ucunda tek başımayım
Kir göstermeyen renkleriniz sizin olsun
Korkmaktansa bulanıklığın tam içinde tek başımayım.

Benim belki de gizli bir bildiğim var
Elbette ağlarım benim can kırıklarım var
Senin gördüğün yanağımdan süzülenler
Asıl içimde içinde yüzdüğüm bir deniz var.

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Bir Kalp Kırıldığında

Bir oyun oynayalım mı
Herkes açsın kalbini
Oyun oynayalım mı

Bir oyun oynayalım mı
Herkes söylesin adını
Oyun oynayalım mı

Her kalp bir büyük dünya
Ve bir kalp kırıldığında
Hayata dair ne varsa üzerinde
O dünyanın başlar yok olmaya

Bir kalp kırıldığında
Denizler kurur toprak küser
Denge kalmaz o dünyada

Her kalp kırıldığında
Bir yerlerde yolculuk başlar
Mavi renkten siyahlığa
Her bir kalp kırıldığında

Bir oyun oynayalım mı
Çocuklar gibi beraber
Oyun oynayalım mı

Bir oyun oynayalım mı
Kırmayalım birbirimizi
Oyun oynayalım mı

Her kalp ayrı bir dünya
Ve bir parça kristal aynı zamanda
Bir de bilmeyerek değil ama bilerek kırılmışsa
Artık acı da duymaz başlar yok olmaya

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:


Delgeç

Gel bir parçam ol kanımdan canımdan
Gel bir parça al ekmeğimden suyumdan
Ben zaten düşmüşüm kaldırımlar yatağım olmuş
Gel bir de sen vur hadi gel bir de sen vur

Ben zaten düşmüşüm içim dışım korku dolmuş
Gel bir de sen vur hadi gel

Nasıl olsa alıştım ben bu sert rüzgarlara
Bu sert iklimli ıssız hayata
Delgeç gibi deleceksin sen de ruhumu
Biliyorum durma gel bir de sen vur

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Geçmişe Yolculuk

bugün kendimi kuru yapraklarla kaplı
Çıkmaz bir sokağa benzetiyorum
Sadece o sokakta yaşayanlar
Üzerimden gelip geçiyor

Bugün kendimi odalarından çoğu boş
Bazen dolan bir otel gibi hissediyorum
İçimden ne hayatlar ne hikayeler
Ne aşklar geçip gidiyor

Ben böyle değildim ne zaman kayboldum
Rüzgarlarla dans ederdim ne zaman savruldum
Bir ses duydum geçmiş zamandan
Bir ses duydum küçük bir kızdan

Bir bilet istiyorum sadece gidiş olsun
Çocukluğun saflığına gidip orada yaşamam gerek
Bilet istiyorum tek kişilik olsun
Yarına çıkabilmem için heyecanı hatırlamam gerek

Bugün kendimi parktaki bir bank gibi
Sessiz ve sabit hissediyorum
Geceleri üzerime
Şehrin ışıkları yatıp uyuyor

Bugün kendimi tonlarca yük taşıyan
Gemilerin denizi gibi hissediyorum
Kaldırma kuvvetim var ama
Şehrin atıkları içime akıyor

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Ben Bir Mülteciyim (Güç)

Ben bir mülteciyim kendi yüreğimden başka
Sığınacak yerim yok yurdum yok
Ben bir mülteciyim yüreğime sığındım
Burda savaş çıksa bile ölen yok

Tüm hayalerin sonsuzluğa
Ve sona erebildiği bir yerdeyim
Tüm niyetlerin bedenleri varmışçasına
Görünebildiği bir yerdeyim

Ben bir mülteciyim yüreğimde yaşıyorum
Esir değil kul hiç değil kendimde yaşıyorum
Ben bir mülteciyim burda aslında sınır yok
Kazanmak kaybetmek yok bu güçten daha büyük güç yok

Artık eminim her şey içimde filizlenip
istersem büyüyor bakmazsam çürüyor
Aşil topuğum aşktı
Başka yüreklerde mutlu olmadım yaşayamadım

Oysa içimde ne ok var ne de atan
Ne yön ne de arka ön ister yaşa ister sön

Ben bir mülteciyim kendi yüreğimden başka
Sığınacak yerim yok yurdum yok
Tüm kitapların arasında kurutulup saklanan
Anılarla dolu bir yerdeyim

Tüm sözcüklerin cümlelerden kurtulmuş gibi
İncitmeden özgür kalabildiği yerdeyim

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Sana Bilmediğin Bir Şey Söyleyemem

Suyun derinliği aynıydı
Ama senin beline benimse omuzlarıma geliyordu
Bütün yapraklar sararıp solacaktı
Ama ilk ben düştüm kalanlar arkamdan korkuyla baktı

Bütün aşklar çok büyük olacaktı
Ama en büyük bizimkisi diyecektik
Her bir insan eşsiz olacaktı
Ama hep kendimizi en değerli zannedecektik

Çamur mu sürmek istiyorsun başkalarının duygularına
Önce senin ellerin kirlenecek
Suyla mı gidiyorsun bir başkasının yanan yüreğine
O yürekte hep yerin olacak

Sana bilmediğin bir şey söyleyemem
Ben de hiç bir şey bilmiyorum
Ne kadar iyilik varsa hepimiz için
Hepsini dileyip gerisine direniyorum

Çok sonraları fark edecektim
İyilik temizlik göreceli olacaktı
O kadar hızlı kirlenecektik ki
Masumiyet fotoğraflarda eskiyip solacaktı

Korkuyor musun senden farklı olan her şeyden
Korktuğun şey kendi içinde büyüyecek
Ortak mı oluyorsun bir başkasının yalnızlığına
Yüreğin yalnızlık nedir bilmeyecek

Sana bilmediğin bir şey söyleyemem
Ben de hiç bir şey bilmiyorum
Ne kadar iyilik varsa hepimiz için
Hepsini dileyip gerisine direniyorum

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Çakıl Taşları

Benim çakıl taşlarım var irili ufaklı
Kaybolduğumda yere yayıp yol yaptığım
Çakıl taşlarım var her yerden topladığım
Boşluğa düştüğümde oyunlar yaratıp oynadığım

Benim bir sözlüğüm var unutulmuş bir dil
Oysa ki içinde her şeyin anlamı gizli
Benim bir gözlüğüm var sol camı kırıldı
Taktığım zamanlarda içini gösteren adeta

Sen hiç "hiç" oldun mu birden duruldun mu
Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi
Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi
Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen

Benim hiç boyanmamış dört duvarım var
Çatlaklarından sızıp içinden geçtiğim
Benim hiç yıkılmamış duvarlarm var
Dikkatle baktığımda ardını gördüğüm adeta

Sen hiç "hiç" oldun mu birden duruldun mu
Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi
Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi
Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen

Benim bir hikayem var sonunu yazmadığım
Benim bir sevgilim henüz tanışmadığım
Benim umudum var benim umudum

Sen hiç "hiç" oldun mu birden duruldun mu
Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi
Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi
Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Zaman Geçip Gidiyor

Bilgi sahibi olmadan fikirlerle dolmuşuz
Bir yerlerde bir çift elin tuttuğu silahta kurşun olmuşuz
Kalem sahibi olmadan kılıçlar kuşanmışız
Yaşayıp yaşatmak dururken hem ölmüş hem katil olmuşuz

Gözlerimiz var ama görmek istemedikçe
Yüreklerimiz var ama hissetmedikçe

Hiç ıslanmadan yüzmek ne kadar mümkünse
Hiç yanmadan ateşle ne kadar oynanabilirse
İçinde yaşamak varken teğet geçmek dünyaya
İşte bana öyle geliyor çünkü zaman geçip gidiyor.

Avuçlarında hissetmek varken birinin ellerini
Sıkıca tutup sevmekten güvenmekten korkar olmuşuz
Kapıları kapatmak yetmemiş kepenkler indirmişiz
Bir küçük asma kilitle insanı insan şerrinden sakınmışız

Gözlerimiz var ama görmek istemedikçe
Yüreklerimiz var ama hissetmedikçe

Hiç ıslanmadan yüzmek ne kadar mümkünse
Hiç yanmadan ateşle ne kadar oynanabilirse
İçinde yaşamak varken teğet geçmek dünyaya
İşte bana öyle geliyor çünkü zaman geçip gidiyor.

Zamanımız var ama korkmayı sürdürdükçe
Ruhumuz var teslim etmeden önce

Hiç ıslanmadan yüzmek ne kadar mümkünse
Hiç yanmadan ateşle ne kadar oynanabilirse
İçinde yaşamak varken teğet geçmek dünyaya
İşte bana öyle geliyor çünkü zaman geçip gidiyor.

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Hoşçakal

Seni araken kendimi kaybetmekten yoruldum
Bulduğumu zannettiğimde kendimden ayrı düştüm

Bu garip bir veda olacak çünkü aslında hep içimdesin
Ne kadar uzağa gitsem de gittiğim her yerde benimlesin

Söylenecek söz yok gidiyorum ben HOŞÇAKAL

Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
Şahlanıp gitmek içimde var HOŞÇAKAL

Biraz su biraz yeşillik her yer benim evimdir
Taşırım dünyayı sırtımda her dil benim dilimdir

Ama söylenecek söz yok gidiyorum ben HOŞÇAKAL


Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
Şahlanıp gitmek içimde var HOŞÇAKAL

Söz: Şebnem Ferah
Müzik: Şebnem Ferah
Düzenleme:

Hiç yorum yok: